Een hak op de tak verhaal..

Beste fans, beste vrienden, beste familie, beste allemaal,

Welkom op vlucht 010513 van Valencia Airways. Maak uw veiligheidsriemen goed vast want er staat weer een turbulent(ie) verhaal op u te wachten.

Nee ff serieus: HOI! Alles goed? Hier in ieder geval wel, ná een week met, jawel, REGEN, STORM, ONWEER EN KOU! Ik werd er serieus BIJNA depressief van en op een gegeven moment heb ik serieus met mijn huisgenoot gezocht naar vliegtickets naar Nederland omdat we er allebei even ZO klaar mee waren! Het is toch niet normaal: het moet hier rond deze tijd ongeveer 25 tot 30 graden zijn en het is ook nog is zo dat het één van de slechtste lentes is. Nu is slecht wel overdreven, want temperaturen van 20 tot 25 graden en zon zijn nou niet echt temperaturen die ik ‘slecht’ vind, maar de Valencianen zijn het erover eens: ’t is nie goed nog nie nee.

Het was ook echt nog nie goed nie nee, want ik liep met mijn sjaal, leren jasje en al koukleumend over straat inclusief paraplu die het welgeteld 2 minuten volhield want toen ging de wind er vol onder en kreeg ik al de regen die op mijn paraplu was gekletterd over me heen. Nee, op dat soort momenten denk ik echt: waarom zit ik 1800 kilometer verderop voor hetzelfde weer als in Nederland? Maar ach: vandaag is het weer stralend mooi weer, strakblauw, kneiterheet in de zon en waait het bijna niet en dan vergeet je ineens die 4 mindere dagen. Valencia, een stad waar het weer kan omslaan in 1 seconde tijd…

Verder alles nog steeds, het begint bijna eentonig te worden, muy bien hier in Valencia en op Hispania. Het grappige is nog steeds dat nieuwe studenten op school nou niet bepaald goed kunnen inschatten wat mijn afkomst is. Ok, duidelijk is dat ik niet één van de VELEN Chinezen ben, maar wat dan wel? Ik dacht altijd dat het wel redelijk duidelijk was, maar blijkbaar zorg ik met mijn donkere ogen, donkere haar en mijn 3 meter 8 centimer voor behoorlijk wat opschudding. Dat werd ook wel duidelijk. Een meisje waarvan ik wist dat ze uit Nederland kwam stond wat onzeker aan de receptie. Ik vroeg haar in het Spaans, wat immers de voertaal is op school, of ik haar kon helpen. Na iets wat op ´HOLA´ leek met een heel érg Nederlands accent, had ik al in de gaten dat ´m dit niet ging worden in het Spaans, dus schakelde ik over en zei ik: ´zeg het maar, waarmee kan ik je helpen´. SERIEUS, haar ogen werden zo groot als van die opa en oma knikkers die je vroeger had en even had ik het idee dat ze achteruit inclusief drie dubbele achteroversalto de ingang van Hispania uit zou knallen, BAM!

Lars (ja jongen, alweeer genoemd in m’n reisverslag!) en ik hebben het trouwens goed voor elkaar: wij, de 2 stagiaires, hebben een kantoor en jawel, als er iemand binnen wilt komen KLOPPEN ze eerst op de deur en moeten wij ‘SI’ roepen voordat ze naar binnen kunnen komen. Gerard Joling zou zeggen: ‘Het is toch om te gieeeeereuh?!’ Ze doen net of ze aankloppen bij de hoogste chef van één of andere grote multinational.. Ik moet elke keer zó lachen, heerlijk!

Zaterdag had ik een feestje bij Mehmet, een Bulgaarse jongen, woonachtig in Turkije en studeert op dit moment Spaans in Valencia. U volgt het nog? Juist. Ik ken weinig mensen die zó in het leven staan als Mehmet: wat een HEERLIJK jong! Zo lief, grappig, zorgzaam en gewoon MUY BIEN! Hij woont samen met een Duits meisje en 2 andere meisjes met een afkomst die ik zo raar vond, dat ik het me ook niet meer kan herinneren waar ze nu precies vandaan kwamen. Wat eerder op de avond was ik al naar de bovenbuurjongens geweest, Herwin en Nicolai (Nederlanders, heuj) en voordat alle Nederlanders klaar waren was het inmiddels al weer bijna middernacht. Aangezien het regende, alweer, nog steeds, heel hard, storm, bah, hebben we met zn vijven de taxi gepakt richting het appartement van Mehmet, in de stad. Het was niet heel erg druk, maar wel erg gezellig. Lekker typisch het studentenleven; ik was wodka met cola aan het drinken uit een koffiekopje... Very charming haha!

Die avond, men, een avond voor in de boeken, voor in mijn herinneringen en voor altijd: MOOI man. Serieus, ik heb die avond Nederlands, Engels, Duits en Spaans gesproken en heb volgens mij 3 verschillende nationaliteiten ´neuken in de keuken´ aangeleerd. Ze vonden allemaal dat mijn Spaans erg goed was (heuj!) en vooral Mehmet wil heel erg graag Nederlands leren. Hij had het de héle avond over 1 woord dat hij zó prachtig vond in het Nederland, zó ontzettend mooi. Ik denken, denken. Toen kwam de aap uit de mouw: mijn grote vriend vond het woord VRUCHTBAAR zó mooi. Dus. Oke. Ik gebruik veel woorden, ken veel woorden, maar het woord VRUCHTBAAR is nou niet echt een woord dat ik dagelijks gebruik. Ik ben VRUCHTBAAR, nee dat zeg je gewoon niet. Ik houd het er maar bij dat het kwam door de alcohol, want apart, ja, dat was het zeker.

Het was een erg leuk feestje, zo leuk dat we om half 4 pas besloten richting de MYA te gaan. De MYA is een discotheek bij de Ciudad de las Artes, lekker hip, leuke mensen, goeie muziek. Gewoon goed dus. Helaas eindigde de avond dat we er niet meer in mochten, dat we daar met een groep zatte mensen stonden, dat ik de iPhone van mijn huisgenoot in mijn hand had en die vervolgens niet meer kon vinden en dat ik in 4 verschillende talen tegen de bodyguard probeerde uit te leggen dat ik er echt in moest omdat ik vorige keer in de VIP had gezeten. Helaas was deze beste man redelijk chagrijnig en ja, dat snap ik ook wel. We stonden als een stel lamme, lompe herten een partij kabaal te maken en het aantal decibellen wat daarbij geproduceerd werden waren er volgens mij meer dan doorgaans op een peuterspeelzaal met 10 kinderen geproduceerd wordt. Uiteindelijk lag ik om half 6 in bed en u raadt het al: ik kon WEDEROM niet écht goed uitslapen. Ik weet écht niet wat het is, maar het is me gewoon niet gegunt hier.


Gisteren was het dan zover: Koninginnedag. Normaal gesproken heb ik niet zoveel met het koningshuis, maar gisteren was het natuurlijk wel een ‘beetje’ speciaal. Inhuldiging, balkonscène, je kent het allemaal wel. Ik als een blije doos op stage de site van de NOS in full HD screen op mijn laptop geknalt en kijken maar. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het me allemaal niets deed, want toen ons aller Bea stond te ‘wuiven’ op het balkon en een zichtbaar aangedaan voor de laatste keer het Wilhelmus als KONINGIN zong … Ja joh, echt. Trix, mocht je dit lezen: bedankt voor de afgelopen jaren en nu: lekker chillen!
Koninginnedag blijft Koninginnedag en natuurlijk vieren ze dat in Spanje ook groots … NOT. Maar, daar zouden wij wel even verandering in gaan brengen. 11 Nederlanders. Allemaal in ’t oranje .. Nee, allemaal gewoon in normale kleding, maar Koninginnedag was gewoon een goed excuus om ook een keer door de weeks goed te partyen én 1 mei is de ‘Dag van de Arbeid’ en dan hoeft er niemand te ‘arbeiten’ (apart…), dus VRIJ op de dag na Koninginnedag, TOP!

Top was het zeker. Eerst hebben we de voetbalwedstrijd Real Madrid – Borussia Dortmund gekeken bij een Mexicaans restaurantje en daar alles op stelten gezet al juichend voor Deutschlaand. Daarna zijn we naar een tentje geweest daar vlakbij waar de shotjes 1 euro waren. Die vrouw achter de bar heeft waarschijnlijk in 1 avond haar halfjaarlijkse omzet bij elkaar geharkt en daarna zijn we naar de RUMBO144 geweest, een discotheek aan de overkant van ons appartement. Relaxed, want als één van mijn huisgenoten of ik het helemaal gehad zou hebben zouden we zo ons bed in kunnen knallen als we wilden. Ik heb nog nooit zoveel Nederlanders bij elkaar gezien als gisterenavond/vannacht in de RUMBO. Er begon iemand tegen me te praten en ik verstond het gewoon écht niet. Ik dacht nog: goh, apart Spaans accent, bleek dat ‘ie uit Enschede kwam. DUS. Excuus! Uiteindelijk lag ik om half 5 in bed en kan ik zeggen: ik was niet in Nederland, niet in Amsterdam, maar ik heb ALLES meegekregen en we hebben er met z’n allen nog wel een leuk feessie van gemaakt: HOEZÉÉ, LEVE DE KONING(IN).

Ook ben ik al uitgenodigd op een bbq-feestje en een drankje met Levante spelers. Het is toch niet normaal. Die club heeft een harde kern waar je U tegen zegt, de supporters ademen Levante, staan er mee op en gaan er mee naar bed en de eerste de beste Nederlandse stagiaire die voor een half jaar in Valencia is en van tevoren nog nooit van Levante had gehoord doet net of ze een hardcore hooligan is van Levante en mag overal de VIP in, wordt herkend door de spelers en voorgesteld aan Jan en alleman van die club.. Stiekem, heel stiekem, vind ik het allemaal gewoon erg leuk ;-).

Mensen, dit was ‘m weer voor deze week. Ik moet écht beter gaan bijhouden per dag wat ik allemaal doe zo de gehele dag, de gehele week en in het algemeen, want ik maak nog zoveel meer dingen mee dan ik me kan herinneren, laat staan hier in m’n reisdagboek kan zetten. Ik ga het vanaf NU doen zodat jullie volgende week weer een kneiter van ’n verhaal kunnen verwachten. Het is trouwens gewoon alweer MEI vandaag, wat inhoud dat ik hier al in januari een aantal dagen heb gezeten, heel februari, maart en april al voorbij heb zien komen en aii .. eigenlijk nog minder dan 2 maanden heb. Joder…

Geen gekke dingen doen en hoop dat alles goed gaat met jullie!

Nos vemos pronto, portate bien y muchos besos de Valencia! X